Mijn quest in Motion Design
Ik ben een 80’s kid. Op zaterdagochtend sprak ik standaard af met mijn vrienden G.I. Joe, Jayce and the Wheeled Warriors, M.A.S.K., He-man, Wacky Races, Tom and Jerry en Looney Tunes. Ik ben de Duncan van het Eurovisie Tekenfilmfestival als je me vraagt om die intro-tunes eens te zingen. Ik had nooit kunnen denken dat ik 35 jaar later een Oscar zou winnen met ‘Beste Animatiefilm’.
Lost soul zonder geloof
Maar voordat ik je over dat avontuur kan vertellen, was daar eerst nog het volwassen worden. Geen tekenfilms meer kijken maar hup, in het gareel en nadenken over je toekomst. Ik wist nooit wat ik wilde worden als ik later groot ben – een lost soul zonder geloof. Via de mavo ging ik naar de havo om zo dan, na een uitstapje pabo (gestopt na een half jaar), uiteindelijk terecht te komen op de opleiding Elektronisch Voorbereider – DTP. In mijn omgeving waren de studierichtingen niet zo divers als nu, tenminste dat is mijn beleving. Op mijn 25e had ik mijn eerste baan als DTP’er bij een reclamebureau. Ik had eindelijk iets gevonden dat bij mij paste; iets creatiefs. En iets met visitekaartjes ;).
Mijn mantra is magisch
Op school was ik nooit een uitblinker. Ik kan best leren, maar als ik een 5,8 moest halen om over te gaan, dan haalde ik een 6,1. Ik ging voor het cijfer dat ik nodig had op dat moment. Mijn mem zei altijd: “Als Super Mario een vak op school was, dan had jij nu een tien.” Bij Junction kom je met een instelling van de 6,1 niet ver. ‘Je bent zo goed als je laatste wedstrijd’ is een mantra dat ik de laatste jaren heb omarmd. Ingedrild door mijn oude baas van mijn eerste baan (thanks René!). Tegenwoordig wil ik bij elke klus voor die tien gaan. Die instelling zorgt ervoor dat ik elke dag met plezier mijn werk doe.
Vooraan in de kerk zitten
Acht jaar geleden heb ik mijn verloren passie teruggevonden. Ik deed her en der al wat film- en animatiewerk op het reclamebureau en voor mijn eigen vlog Sybrands Baard zocht ik de mooiste intro en logo-animatie. Via het internet en Google raakte ik bekend met Andrew Kramer, dé After Effects-guru. Zijn stijl van preken sprak mij enorm aan. Het balletje is toen gaan ‘bouncen’ (een van de hoofdprincipes in animatie – pun intended) en voor ik het wist zat ik bij zijn koor. Wat geweldig dat ik zelf elke dag kan leren op deze manier. Al die kennis onder de klik van mijn muis. YouTube is mijn kerk en de ’12 Principles of Animation’ zijn mijn tien geboden. De psalmen Squash and Stretch, Anticipation en Overshoot zing ik uit volle borst mee. En hell yeah dat ik vooraan zit met rollen pepermunt om uit te delen!
Animatie = life
Want animatie is om te smullen! Het neemt je mee op reis, het zuigt je in een verhaal. Je kan dingen doen die normaal niet kunnen. Helaas is animatie voor mij soms ook om te janken. Als ik de prachtige animaties zie van gasten als Walt Disney, Henrique Barone, Kéké Flipnote en Emanuele Colombo wil ik het liefst rondjes draaien op een plein met van die duiven die opvliegen en huilen: “HOE DAN?!111”. Op zo’n moment denk ik echt waar-ben-ik-mee-bezig-ik-kan-dat-nooit-het-lukt-me-toch-niet. Want dat zit zó goed in elkaar. Gelukkig geeft het me ook de fuel om door te gaan, animatie is net als het leven: het gaat er niet om óf je van A naar B kan, maar hóé. Ik word heel blij van alle preken van mijn Motion Graphic Goden die ik wekelijks bij Junction kan doorvertalen in mijn Motion Design voor klanten. Ik ben gezegend dat ik een werkplek heb gevonden die me daar het vertrouwen in geeft. Zo volg ik as we speak de online cursus Animation Bootcamp van School of Motion via Junction. Ik blijf in beweging.
First off, I want to thank God
Een goed uitgevoerde animatie heeft een lekkere flow en een mooi appeal – het leeft! Ik vraag me af of ik ooit het niveau van mijn Goden ga halen, maar ik kan je vertellen dat ik het in ieder geval ga proberen! Walt Disney zei ooit: “If you can dream it, you can do it.” En wie weet sta ik ooit jankend mijn heit, mem, zus en vrouw te bedanken op het podium met die Oscar in de hand. “This one is for my son Siem and daughter Mia!”
Ik heb er nu al zin in.